Wywiad z Czesławem Cybulskim, trenerem kadry kobiet w rzucie młotem

Czesław Cybulski, trener kadry Polski kobiet w rzucie młotem, przebywał ostatnio na obozie szkoleniowym w Ośrodku Przygotowań Olimpijskich "Cetniewo" we Władysławowie. Były z nim cztery zawodniczki przygotowujące się do młodzieżowych mistrzostw Europy, które odbędą się w lipcu 2007 r. w Debreczynie (Węgry).

- Z kim przyjechał Pan na obóz nad morze?
- Przywiozłem juniorki, które przeszły dwuletnią, szkoleniową selekcję. To dobre zawodniczki, jedna z nich ma nawet szanse na występ podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie. Minimum kwalifikacyjne na mistrzostwa świata w Osace wynosi 69,5 m. Czyli w tych okolicach będzie wynosić minimum na igrzyska olimpijskie. Sądzę, że Alicja Filipkowska, o której mówię, będzie w stanie osiągnąć ten wynik.
- Czym zajmowaliście się podczas tego pobytu?
- Rozpoczęliśmy okres przygotowawczy do sezonu startowego już drugiego listopada, który zakończymy trzydziestego maja przyszłego roku. W Cetniewie uczyliśmy się podstaw techniki rzutu młotem, trenowaliśmy siłę i sprawność wszechstronną. W tym okresie przygotowań mniej rzucamy, a więcej zajmujemy się techniką obrotów w rzucie młotem. Na przykład jednego dnia oddajemy trzydzieści rzutów trzykilogramowym młotem oraz sto obrotów bez wyrzutów. Taki trening rzutowy trwa około trzech godzin. Po południu, już w hali w ciągu dwóch godzin realizowaliśmy trening sprawności. Do tego trzeba jeszcze dodać około stu pięćdziesięciu rzutów, czterokilogramowymi piłkami lekarskimi. To wszystko w ramach zasady "trzeba rzucać, żeby rzucać". Te dziewczęta nie boją się wody, więc korzystały z pływalni, ale też z sauny, jakuzzi, czy zabiegów terapeutycznych.
- Czy czymś różnią się treningi w tej dyscyplinie pomiędzy kobietami, a mężczyznami?
- Kobiety mają treningi zupełnie podobne do mężczyzn rzucających młotem. Jedyną różnicą są ciężary, którymi trenują zawodniczki. Ciężary kobiet wahają się w granicach trzy do dwunastu kilogramów, a mężczyźni ćwiczą z ciężarami od pięciu do dwudziestu kilogramów. Ostatnio na świecie kobiety zrobiły w rzucaniu młotem olbrzymi postęp. Mimo to nie wiele jest dobrych młociarek spoza Europy. Do czołówki spoza 'starego kontynentu' zaliczyć można jedynie Kubanki, Amerykanki i Chinki.
- Przypomnijmy Pana zasługi dla tego sportu...
- Wychowałem mnóstwo doskonałych zawodników i zawodniczek. Zdobyłem z wychowankami siedem medali największych imprez świata. Trzy, różne medale mistrzostw Europy, dwa tytuły mistrza świata i jeden mistrza olimpijskiego. Moi wychowankowie uzyskali dziewięćdziesiąt osiem tytułów mistrzów Polski, srebrnych i brązowych medali już nie liczę... Sto dwa razy poprawiali też rekordy Polski. Za najlepszego z wychowanków uważam Szymona Ziółkowskiego. Kiedy z nim pracowałem, osiągał najlepsze wyniki w polskich rzutach.
- Podobno zaczynał Pan swoją karierę sportową na Pomorzu?
- Tak, zaczynałem karierę w Technikum Wychowania Fizycznego w Gdańsku Wrzeszczu. Moim profesorem był Sławomir Zieleniewski. Jemu też poświęciłem zdobyty przez wychowanka, złoty medal olimpijski w Sydney. Mimo ogromnej pracy szkoleniowej, która zajmuje mi sporo czasu, zdołałem obronić tytuł doktora wychowania fizycznego. Jestem też trenerem klasy mistrzowskiej.
- Jak podoba się Panu we władysławowskim ośrodku? - W Cetniewie panują wspaniałe warunki szkoleniowe. W tym sezonie będę tu czterokrotnie. Pracują tu cudowni ludzie, a baza treningowa jest bardzo dobra. Do tego jeszcze dobrze się tu mieszka, a i na wyżywienie nie można narzekać.


Juniorki na obozie
- Anita Włodarczyk z klubu AZS AWF Poznań (najlepszy tegoroczny wynik - 65,53 m)
- Alicja Filipkowska, AZS AWF Poznań (62,91), piąte miejsce w mistrzostwach świata juniorek
- Malwina Sobierajska, Podlasie Białystok (64,26)
- Magdalena Mirek, MKS-MOS Płomień Sosnowiec (59,49)